[050] Ocena bloga http://sub-sole-invictum.blogspot.com/

Autor: Invicta

Wiek: Pełnoletnia

Adres: sub-sole-invictum

Data zgłoszenia: 7.11.12

Oceniająca: MissJulaaa

Pierwsze wrażenie:

Adres sub-sole-invoctum – Twoje tłumaczenie brzmi: Pod Słońcem Niezwyciężonym. Co długości się tyczy – nie mam zastrzeżeń. Ciekawe, o czym będzie.

Pierwsze skojarzenie: Do głowy przychodzi mi tylko jedna myśl: Jakaś armia, która nie przegrywa – nigdy.

Belka – Sol Invictus- Słońce Niezwyciężone. Napis na belce jest zbliżony do adresu. W sumie odjęłaś tylko SUB od pozostałości. Nie wysiliłaś się zbytnio, chyba, że taki był, Twój, zamiar. Sugeruję byś na belce umieściła jakąś myśl (nie musi to być czyjś cytat, wystarczy twoja własna), która będzie nawiązywała do opowiadania.
3/5

Szata graficzna:

Wszystko utrzymane w słonecznych barwach, które, chcąc nie chcąc, kojarzą mi się z latem.

Nagłówek – grafika google, krajobraz górski w czasie zachodu słońca. Mina mi rzednie, gdy czytam napis. Sol Invictus (słońce niezwyciężone). Dokładnie taki sam tekst widnieje na belce. Nie podoba mi się. Nudne i monotonne. Widzę, że mało, to wszystko dopracowałaś. Może zmień coś. Sugerowałam już, że możesz dać cytat lub własną myśl.

Szablon – jeden z głównych szablonów, które oferuje BLOGGER. Jest ich w blogsferze cała masa. Z powodzeniem mogłaś zamówić jakiś w szabloniarni, wykonują tam, na prawdę, piękne szaty.

Czcionka – dobrze dopasowana, nie muszę nadwyrężać wzroku, gdy czytam.

Przejdźmy teraz do podstron:

STRONA GŁÓWNA – strona, na której będzie opowiadanie. Mam dwie propozycje: pierwsza jest taka, żebyś zmieniła nazwę na bardziej odpowiednią (opowiadanie), a druga (według mnie lepsza) sprawienie, by dla czytelnika ona przestała istnieć.

O MNIE – poznam autora. Gdy czytałam, na mojej twarzy zagościł uśmiech, który zgasł z chwilą, gdy kliknęłam w zakładkę. Nie ma w niej nic. Ani jednego zdania. Już chciałam chwalić, a muszę zganić. Po co Ci strona, która jest pusta? Albo ją usuń, albo uzupełni. Lepiej zrobisz, gdy napiszesz kilka zdań o sobie. Nie wiem, jak inni, ale ja, na przykład, chciałabym znać, trochę, pisarkę. Ciekawi mnie skąd pomysł na bloga, dlaczego piszesz. Takie podstawowe informacje. Dodatkowo umieścisz jakiś kontakt i już będzie dobrze.

O OPOWIADANIU – umieściłaś słowniczek, w którym wytłumaczyłaś, co oznacza adres i belka, z którego skorzystałam wcześniej. Do tego coś o opowiadaniu. Informacja. Dowiadujemy się z niej, gdzie będzie rozgrywała się akcja i, co będzie tematem. Krótko, zwięźle i na temat.

LINKI – nie masz jeszcze swoich ulubionych opowiadań, ale wszystko przyjdzie z czasem. To, co mnie najbardziej interesuje, a mianowicie link do Raju, jest. Czyli wszystko w porządku.

MUZYKA- Coś oryginalnego, coś na co czekałam, od kiedy zajrzałam na bloga. Pomysł ciekawy i bardzo mi się podoba.

Brakuje mi tu podstrony, która zawierałaby SPAM – tak jak w poprzedniej ocenie – uważam że jest to strona obowiązkowa. Dzięki niej unikniesz reklam pod postami. Do tego, szkoda, że w podstronie O MNIE, nie ma żadnych informacji i kontaktu.

Nie masz zbędnych ozdobników – dobrze. Z powodzeniem wystarcza Spis Treści. Poniżej archiwum bloga.Jeśli uzupełnisz podstronę i zamówisz jakiś oryginalny szablon, to wszystko będzie mi odpowiadało.

7/15

Treść:

a) Fabuła

Pierwszy raz widzę tak długi wstęp – podoba mi się. Akcja nie wlecze się, ale nie gna jak szalona.

Po przeczytaniu Prologu domyślam się, że będzie to blog o początkach świata i o zwykłych ludziach – cieszę się, że trafiłam na te opowiadanie . Przedstawiłaś tu cały proces tworzenia; skąd się wzięła woda, skąd noc, skąd dzień, skąd ludzie, skąd suchy ląd. Wszytko . W sumie, to jest tam masa powtórzeń. Sądzę jednak, że był to efekt zamierzony. Już wiem, że tytuł bloga będzie nawiązywał do utworu. Słońce Niezwyciężone, to oko potężnego Pa’ana, które daje dzień dla Ludzi, natomiast oko Ta’am, to piękny, srebrzysty księżyc, który daje noc.

Jeszcze nigdy nie zetknęłam się z takim pomysłem. Oryginalne i ciekawe.

Rozdział pierwszy zaczynasz niezwykle tajemniczo. To się chwali. Mam ochotę czytać i czytać, bo za wszelką cenę chcę się wszystkiego dowiedzieć. Nie wiem, co mnie czeka, wszystko jest tajemnicą. Jakieś kobiety, które mają zakaz odzywania się do nieznajomego, który ma mnóstwo opatrunków. Zastanawia mnie też, co mu się stało. Mam nadzieję, że ta tajemniczość zostanie utrzymana.

Pojawia się kolejna kobieta, która jako pierwsza zabrała głos. Powoli zaczynasz coś wyjaśniać, ale nie za szybko. Wyjawiasz kilka tajemnic i odpowiadasz na niektóre niewiadome, ale rozdział kończysz kolejnymi. Jestem ciekawa, co dalej.

Rozdział drugi

Nadal utrzymana akcja i tajemniczość.

Rozpoczynasz go tym, że kobieta odwiedza chorego, dotrzymuje tym samym obietnicy, którą złożyła pod koniec poprzedniego rozdziału. Probierz odgaduje, kim jest dama (INKWIZTOR, osoba, która poszukuje i nawraca heretyków). Odwiedzająca jest uparta i za wszelką cenę próbuje namówić mężczyznę, by zaczął z nimi współpracować. On jest nieugięty i nie chce być ich pracownikiem. Kończysz go, wypowiedzianą przez kobietę, groźbą. Cała akcja rozgrywa się w pomieszczeniu, w którym przebywa probierz. Z tego, co wywnioskowałam po tym rozdziale jest to akcja rozgrywa się (prawdopodobnie) pomiędzy XIII – XIX w. W tych wiekach były inkwizycje.

Zakończenie jest ciekawe i, powiem szczerze, mam ochotę czytać dalej, by się dowiedzieć, co dalej.

Rozdział trzeci:

Akcja rozgrywa się w innym pomieszczeniu. Panna Stella de Mauratis. Jakaś rozmowa, która ma na celu, wyjaśnienie czytelnikowi kolejnych tajemnic. Poznajemy nowego bohatera Aloysiusa Brugge, który nie do końca jest przekonany pomysłem panny de Mauratis. W tym rozdziale jest niewiele akcji, ale mimo wszystko – nadal trzyma w napięciu. Zakończenia są wspaniałe. Ja mogłabym czytać, to godzinami bez przerwy.

Czytelnikowi nasuwają się kolejne pytania. Szkoda, że nie masz kolejnego rozdziału, z chęcią bym go przeczytała. Wybrałaś bardzo odważną i oryginalną tematykę. Mnie lektura wciągnęła.
  

       b) Opisy i dialogi

 Widać, że potrafisz i lubisz pisać. Wprowadzasz czytelnika w taki nastrój, że chce czytać, czytać i jeszcze raz czytać, by poznać jak najwięcej szczegółów. Twoje zdolności mogłabym opisać w milionach słów, które nie oddałyby mojego wrażenia. Treść jest wciągająca. Gdy zaczęłam czytać, to nie mogłam przestać. Ciekawość z każdym rozdziałem  stawała się większa i większa. Miałam wrażenie, że jak zaraz nie dowiem się, co dalej, to moja głowa nie wytrzyma. Twoje opisy doskonale pozwalały mi wykorzystać wyobraźnię. Każdą postać 'widziałam', a ich uczucia były tak realistyczne, że miałam wrażenie, że jestem obserwatorem i widzę wszystko, co się dzieje. 
 Każde zdanie jest pisane z lekkością i swobodą. Poprawnie przeplatasz dialogi z treścią. Ukazujesz emocje i – co zdarza się dość rzadko – potrafisz pokazać , poprzez dialogi, charakter bohaterów.

c) Kreacja bohaterów:

Pa’an i Ta’am – bogowie? Chyba to jest poprawne określenie. A więc bogowie, którzy stworzyli świat i ludzkość. O Pa’anie wiemy, że jest mściwy i bezwzględny, o Ta’am, że jest opiekuńcza i troskliwa. Chcąc chronić dzieci Ziemi, które razem spłodzili, zabija partnera, który trafia na TAMTĄ stronę. Zaś ona sama udaje się w wodne głębiny.

Probierz – niezwykle uparty, z niego, osobnik. Nie działają na niego ani prośby, ani groźby panny de Mauratis. Potrafi rozpoznać, gdy ktoś kłamie. Od początku jest negatywnie nastawiony do kobiety. Pokiereszowany i znaleziony przez damę, która uparcie próbuje go przekonać do współpracy. Ma zarost. Ogólnie postać mi się podoba, ale jak na razie, zbyt mało o nim wiem, by podjąć ostateczną decyzje. Wydaje się być w porządku.

Stella de Mauratis – ciemnowłosa kobieta o błyszczących oczach, lekkim kroku, która, w pierwszym rozdziale, mówi do Nieznajomego, że go kocha. Jest uczuciowa, wie o Probierzu więcej niż on sam. Chuda i zgrabna. Nie znosi sprzeciwu, stanowcza i cierpliwa. Próbuje namówić rannego, by dołączył do nich. Jest inkwizytorem (ktoś, kto szuka, kara i nawraca heretyków). Nie wiem czemu, ale od samego początku mi się ona nie podoba. Oczywiście – żebyśmy się źle nie zrozumiały. Postać ogólnie jest przedstawiona ciekawie, ale nie przypadła mi do gustu. Podoba mi się w niej to, że jest taka uparta. 

Opiekunki – zajmują się one chorym mężczyzną, ale nigdy nie zabierają głosu. Mimo wielu próśb Probierza, nadal milczą, nie wyjaśniają mu nic. To postaci drugoplanowe.

Aloysius Brugge – pojawia się on – dopiero – w trzecim rozdziale. Przedstawiasz go jako starszego mężczyznę o zwalistej sylwetce. Dla panny de Mauratis; nauczyciel, mentor i szef. Generał gwardii cesarskiej, który wziął ją pod swoją opiekę, gdy została sierotą. Po zakończeniu wojny Inkwizycji dostał posadę jako szef Departamentu. Ma dwójkę dzieci; nieślubnego Nicholasa i prawowitą Biankę. Nie wszystkie jego reformy były dobre i podobały się ludziom. Czasami twierdzono, że przez niego może upaść Cesarstwo, ale mimo wszystko, mocno trzymał się swojego stołka. Ma piwne i wyłupiaste oczy, ubrany w ciemny kaftan, u boku oficerski kordzik i cesarski orzeł połyskujący na ubraniu generała. Postać jest opisana chyba najlepiej z wymienionych, ale wydaje mi się, że z charakteru jest dość powierzchowny. Nie podoba mi się jako człowiek, ale opis jest bardzo dobry. Gdy o nim czytałam ' nóż mi się w kieszeni otwierał'/ Mam wrażenie, że on będzie postacią negatywną.

d) Styl i oryginalność.

Widać, że masz pomysł na opowiadanie. Jest ciekawe i oryginalne, co zostało napisane gdzieś na początku oceny. Potrafisz świetnie wszystko sprecyzować. Masz bogate słownictwo.
e) Błędy

Nie wypiszę żadnych błędów, gdyż takowych nie znalazłam. Widać, że przed dodaniem analizujesz wszystko. Gratuluję

Z czystym sumieniem mogę Ci przyznać 30/30 punktów. Zasłużyłaś na nie.

Dodatkowe punkty:
Za podstronę z muzyką

1/5

41/55 – złota szarfa

Myślę, że gdyby nie ten nieszczęsny początek (pierwsze wrażenie i szata graficzna) to ocena byłaby dużo lepsza. Szkoda też, że zabrakło twojego przedstawienia się.

Cała treść jest, po prostu, piękna. Gratuluję