[033] Ocena bloga www.step-to-hell.blogspot.com

Autorka: Mia

Wiek : 21 lat

Adres: step-to-hell.blogspot.com

Data zgłoszenia: 2 wrzesień

Oceniająca: Amelia Pommeblue

Pierwsze wrażenie:

Oceniam tylko dobrze napisaną fantastykę, toteż zdziwiłam się, że poprosiłaś mnie o ocenę z taką pewnością siebie. ,, Masz tupet'' - myślę i wchodzę na Twojego bloga. Adres oklepany. ,,Step to hell ''-nic przełomowego. Z belką jest już lepiej : ,, Tajemnice budzą niepokój, niepewność przeradza się w strach''. Tak, napis na belce o wiele bardziej intryguje. Zobaczmy, o jakich to tajemnicach będzie mowa w opowiadaniu.

4/5

Szata graficzna:
,, Są rzeczy, o których mówi się tylko szeptem'' - patrzę na nagłówek i dreszcz przebiega po moich plecach. Niebanalny obrazek w tle i idealnie dopasowany to tajemniczego tytułu szablon stwarzają wyjątkowy nastrój - nie mogę doczekać się, kiedy posmakuję pierwszego zdania opowiadania.
Czcionka jest w porządku, pasuje do szablonu. Nie mam nic do zarzucenia podstronom  ( ,,O autorce'' ; ,,Linki''; ,, Zwiastun opowiadania'' ; ,,SPAM'' ) . Znajduję tu wszystko, co każdy blog mieć powinien - przede wszystkim adres email autora opowiadania. Jest gdzie ,,pospamować'' , można zobaczyć filmik Twojego autorstwa, co ( jak uważam ) jest świetnym pomysłem na przyciąganie czytelników.
Mamy spis treści i statystykę - duży plus. Szata graficzna przypadła mi do gustu.

14/15

a) Fabuła :
Ivi to dziewczyna wychowana w sierocińcu, nie posiadająca rodziny i wykształcenia. Na życie zarabia własnym ciałem, wśród wątpliwych przyjaciółek i opiekunów. Jest podporządkowana swojemu szefowi - Larry'emu, dzięki któremu może mieszkać w domu publicznym. Pewnego dnia, poprzez splot niefortunnych zdarzeń spotyka chłopaka, który ( jak przypuszczam ) zmieni jej dotychczasowe życie.

b) Opisy i dialogi :
Myślę, że panuje tu równowaga. Opisy nie górują nad dialogami, a to ważna umiejętność - nie zanudzać czytelnika opisywaniem każdej sekundy z życia bohatera. Zarówno opisy jak i dialogi świetnie ci wychodzą. Masz wyrobiony swój własny styl pisania, choć czasem pojawiają się ( jak to zwykle bywa ) drobne niedociągnięcia. Umiesz jednak wprowadzić do opowiadania atmosferę grozy, czego z miejsca Ci gratuluję. Miałaś rację sugerując, że ,,uprawiana'' przez ciebie fantastyka nie jest zła. Bo jest dobra, to bez wątpliwości.

c) Kreacja bohaterów: 
Niektórzy są dobrze zarysowani, innych należy poprawić. Trochę mało wiemy o głównej bohaterce - Ivi. Oprócz tego, że jest uparta i zawsze dopina swego, niewiele mogę o niej powiedzieć. Przyjaciółka Ivi - Vera jest już lepiej przedstawiona. Więcej wiemy również o Larrym, choć i o tej postaci przydałoby się trochę więcej powiedzieć. Jedyna rzecz, jaka gryzie mnie w oczy to wrażenie, że bohaterom przypisujesz po jednej, głównej cesze - zamykasz w pewnego rodzaju stereotypach. Np: Mówisz, że Ivi jest uparta, a Vera naiwna i tej wersji trzymasz się przez cały czas, nie pozwalając czytelnikowi zobaczyć postaci w innych sytuacjach, innym świetle. Uzupełnij sylwetki swoich bohaterów o różnorodne, nowe cechy -  będzie znacznie ciekawiej.

d) Oryginalność:
To wielki atut tego bloga. Sam prolog jest niebanalny i intryguje, pomysł na "genezę głównej bohaterki" bardzo mi się spodobał. Zarabianie na chleb własnym ciałem i prowadzenie życia normalnej nastolatki - to w Twoim blogu idzie w parze, jest więc ciekawie. Jedyne zastrzeżenie, które mam, dotyczy charakterystycznych cech wyglądu Josha jako istoty nadprzyrodzonej. Charakterystycznych dla każdego pierwszego lepszego fantasy.  ,,W tym świetle dostrzegłam jego niesamowitą urodę. Miał śniadą cerę, niezwykle jasną, jakby unikał słońca. Atletyczna budowa ciała, pięknie wyrzeźbione mięśnie, które naginały się pod wpływem ruchu. Kruczoczarne włosy lśniły blaskiem księżyca zupełnie tak samo, jak obcemu przybyszowi. I na koniec oczy. Magnetyczne spojrzenie, które przyciągało wzrok. Czarne niczym noc spojówki, takie piękne.''
Mam nadzieję, że zreflektujesz się  i nie zrobisz z Josha nowego Edwarda z przereklamowanego już dziś ,,Zmierzchu''. Bez sensu powtarzać coś, co zostało już napisane.

Błędy:
Musisz nad nimi popracować. Pojawiają się często i zakłócają sens wypowiedzi. Koniecznie coś z tym zrób.

Kiedy przybyłam do Larrego, ona już tu była. Jako pierwsza pomogła mi stanąć na nogi i oswobodzić się z sytuacją.

Mówimy : ,, oswoić się z sytuacją ''.

 -O, co chodziło? – Uśmiechnęłam się niewinnie, tłumacząc jak wymknęłam się z

rezydencji.

Co chwilę zerkała na telefon, co irytowało mnie jeszcze więcej.

,, Jeszcze bardziej''.

Zlekceważyłam jego pytanie, bardziej interesując się ów sytuacją.

,, Tą'' sytuacją.

-A ty zawsze przybywasz na ratunek damą w potrzebie? – Odgryzłam się, po czym uśmiechnęłam. 

Damom - liczba mnoga.

Muszę coś pilnie załatwić, a nie zostawię cię tu samą, na pastwę tych

            bandziorów –

 Ale nie zostawię cię tu samej, na pastwę tym bandziorom''.

Wysoka kobieta o pełnych

ustach i talią osy klasnęła w dłonie, a my jak na baczność ruszyłyśmy za nią.

O pełnych ustach i talii osy.

 

25/30

Dodatkowe punkty:
Jak na razie nie mam za co przyznać.

 0/5

Ocena: 43 pkt - złota szarfa.

Cóż mogę powiedzieć - gratuluję wysokiej oceny ( według mnie jak najbardziej zasłużonej ) i życzę dużo weny. Przepraszam też za krótką ocenę - chwilowo cierpię na brak czasu. Mam nadzieję, że choć trochę pomogłam.