[061] Ocena bloga http://avengers-disassembled.blogspot.com/

Autor:  Irena Adlerowa

Wiek: ?

Adres:  http://avengers-disassembled.blogspot.com

Data zgłoszenia: 25.12.12

Oceniająca: Beth

1. Pierwsze wrażenie 

Jak najbardziej pozytywnie. Ostatnio stałam się wielką fanką komików/filmów o tematyce "The Avengers", więc już mi się podoba. Dodatkowo cytat z Pratchetta, jednego z moich ulubionych autorów – wielki plus ode mnie. 

          5/5  

2. Szata graficzna 

Szablon jak najbardziej odpowiedni. Ładny, estetyczny, dobrze dobrana kolorystyka. W nagłówku mamy całą drużynę super bohaterów, z moim ulubionym Iron Manem na przedzie. Wszystko jest logicznie poukładane.  Czcionka jest idealna. Fiolet na białym tle nie męczy oczu i dodatkowo dobrze się prezentuje.

Mamy podstrony zawierające linki, spamownik, czyli ogólny standard. Mamy też bardziej interesujące odnośniki, a mianowicie: 

- O fanfiction - tu informujesz czytelników, czego mogą się spodziewać po twoim blogu. Jest błyskotliwie, intrygująco. To zdecydowanie zachęca pozostania dłużej w twoim świecie i pochłonięcia wszystkich rozdziałów.

- O autorze - czyli krótkie przybliżenie twojej osoby. Opis jest zabawny  ukazujący ciebie jako kogoś, kogo zdecydowanie szybko można polubić. Kochasz się w Iron Manie? To jesteśmy już dwie.

- Bohaterowie - krótkie opisy, tych których będziesz gościć na swoim blogu. Jest dobrze. Nie lubię, kiedy autor rozpisuje się na temat postaci w oddzielnje zakładce, uważając, że tym samym załatwi sprawę opisów w tekście. U ciebie jest to ładnie wyważone. Jest krótko, na temat, a do tego zabawnie.

- Ciekawostki - czyli coś dla dociekliwych. Jak sama napisałaś: "Ciekawostki stanowią głównie wytłumaczenia, jakim ciągiem myślowym posługiwała się podczas pisania."

Rozglądam się dalej i na co trafiam? Na podstronę o intrygującym tytule: Maskotka Blogaska. Otwieram a tu… (podajcie tlen!) Thor „wersja rozebrana”. Jak na sam początek pięknie, piękniusio.

15/15

3. Treść: 

Patrząc na treść od razu żałuję, że do tej pory powstały tylko 2 rozdziały i prolog. Będzie mało czytania… Zaczynamy!

      a. Fabuła:  

Rozpoczynamy tam, gdzie zakończył się film The Avengers, to znaczy zaraz po zniszczeniu miasta. Wszystko dookoła jest w ruinie, panika nieco przycichła na rzecz żałoby i spekulacji na temat przyczyn katastrofy. Z tego pięknego krajobrazu wyłania się Deadpool. Nie obchodzą go zniszczenia, o ile nie uległ im jego ulubiony bar. Scena w pubie spowodowała, że nie mogłam przestać się uśmiechać.

Pierwszy rozdział nieco mnie rozczarował. Może to przez prolog. Który dość wysoko zawiesił poprzeczkę moich oczekiwań. Jest napisany nieco mniej finezyjnie, ale nie mogę odmówić ci tego, że dobrze pokazujesz sytuację, jaka panowała w mieści, które uległo niemałym zniszczeniom. W tym rozdziale poznajemy Tony’ego Starka. Nasz Iron Man staje się ofiarą politycznych manipulacji. Jest najlepszym kandydatem na osobę odpowiedzialną za całe zamieszanie. Agencja S.H.I.E.L.D zmusza go do oddania stroju i wypuszcza w świat z poczuciem winy i bezsensu. Ostatnią nadzieją staje się mutantka, milionerka Emma Frost (a przy okazji była kochanka Starka). 

Drugi rozdział podobał mi się dużo bardziej. Wydawał się napisany lepiej od poprzedniego. Emma Frost zgadza się pomóc Starkowi w jego planie z pod znaku kamikadze. Włamania się siedziby S.H.I.E.L.D., uwolnienia Pepper i skradzenia stroju Iron Mana. Drobne przygotowania, polegające głównie na konstruowaniu przeróżnych urządzeń kończą się dezaktywacją mikrofalówki oraz wspólną nocą z mutantką.

Fabuła jest dobrze skonstruowana, jednak wydaje mi się, że jeszcze za wcześnie mówić o spójności, kiedy opowieść ma tylko 3 notki. Chciałabym cię jednak zapewnić, że zyskałaś nową czytelniczkę. Z wielką chęcią zobaczę, jak dalej rozwinie się sytuacja. Czy Tony Stark oczyści się z winy? Czy mutanci staną się kolejnym kozłem ofiarnym? Czy Iron Man powróci z całą mocą? Na te i inne pytania odpowiedzi poznamy już niedługo (mam nadzieję).

      b. Opisy i dialogi: 

                  Opisy zniszczonego Nowego Jorku były bardzo naturalistyczne, ładnie „ugryzłaś” temat. Niemal ma się wrażenie przebywania w takim miejscu podczas czytania.

      O ile część opisowa jest profesjonalna, to dialogi mogłyby być nieco bardziej finezyjne. Prolog broni się pod tym względem bardzo ładnie. Scena w pubie spowodowała, że nie mogłam przestać się uśmiechać. Pyszczek cieszył mi się z każdym słowem wypowiadanym przez barmana i jego gościa. Tak dla przykładu:

„- Na podwórku apokalipsa, a jemu coś świsnęło? A to ci numer, naprawdę… – zaśmiał się Deadpool, ale urwał widząc minę barmana.”

            Jednak, kiedy przejść do części głównej, jak dla mnie, nieco brakuje polotu. Rozumiem: ogólna tragedia, prywatna tragedia Starka, ale chciałoby się poczytać cięte dialogi Tony’ego znane chociażby z filmu.

c. Kreacja bohaterów:

Deadpool – lubię skurczybyka. Wyluzowany gość – to określenie idealnie do niego pasuje. Dookoła trupy, gruzy i ogólne zniszczenie, a on, jak gdyby nigdy nic, chce tylko napić się piwa. Mam tylko nadzieję, że powróci w kolejnych rozdziałach.

Tony Stark – cóż… Na początku, kiedy okazało się, że zobaczymy w tym fanficku Iron Mana, buźka mi się ucieszyła. Potem było gorzej. Nie do końca przekonuje mnie twoja kreacja Starka, który stał się zrzędą. Trochę mu ciężko to fakt, ale liczyłam na więcej błyskotliwych, zabawnych tekstów w jego wykonaniu.  Nawet w obliczu tragedii.

Emma Frost – milionerka, mutantka, telepatka, ostra babka. Kobieta, która potrafi „zgasić” Tony’ego Starka. Tak, to jest wyczyn. Nie spotkałam się z wcześniej z tą postacią (jestem nieco w tyle jeśli chodzi o komiksy), ale nie przypadła mi do gustu. To jak ją wykreowałaś – owszem. Po prostu nie lubię ludzi takich, jak Emma. Mimo wszystko duży plus za to, jak przedstawiłaś jej postać.

 d. Oryginalność i styl pisania:

                 Jeszcze nie spotkałam się Fanfiction na temat The Avangers, może dlatego, że nie szukałam. Jeśli chodzi o moje doświadczenia, dałabym ci plus za oryginalność, ale… No właśnie jest jedno „ale”. Na fali miłości do The  Avengers, ten temat jest bardzo szeroko poruszany, więc oryginalność znika. Jednakże twój styl pisania jest bardzo profesjonalny, masz bogate słownictwo, dobrze dobierasz wyrażenia, opisy są niemal perfekcyjne, dialogi zabawne i cięte (choć nie wszystkie, już o tym wspominałam). Twój kunszt przykrywa braki w oryginalności. 

          e. Błędy:

                Większych błędów nie dojrzałam. Czasami zdarzają ci się przydługie, wielokrotnie złożone zdania, które lepiej brzmiałby rozbite na części. Miejscami są też problemy interpunkcyjnie (przecinki to zło) oraz kilka powtórzeń. Dwie rzeczy bardziej rzuciły mi się w oczy:

Słońce świeciło wysoko na krystalicznie niebieskim niebie. – powtórzenie. Niebieskie niebo.

- Zdecydowanie muszę więcej oglądać telewizji. – Niepoprawny szyk zdania.

26/30

4. Dodatkowe punkty 

+1 - Za maskotkę bloga.  
+1 - Za podkład muzyczny Blind Guardian. 
+1 - Za to, że też kochasz Iron Mana.
+1 - Za postać Deadpool’a.
+1 - Za niewątpliwy talent.

      5/5

      Podsumowując: 

                 Oby tak dalej. Masz potencjał, masz warsztat, masz pomysły. W przyszłości bardzo chciałabym przeczytać jakieś autorskie opowiadanie, które stworzysz. Liczę, że jeszcze bardziej rozwiniesz skrzydła i kiedyś będę mogła wziąć do ręki książkę z twoim nazwiskiem na okładce. Życzę dużo weny!

           Zdobyłaś 51/55 punktów, co daje ci Platynową Szarfę.