[043] Ocena bloga http://klaudynki.blogspot.com/

Autorka: Claudinella

Wiek: 13 lat

Adres: klaudynki

Data zgłoszenia: 11 października

Oceniająca: Amelia Pommeblue

Pierwsze wrażenie:

Trochę się przestraszyłam, kiedy zobaczyłam Twoje zgłoszenie, było straszliwie chaotyczne. Sam sposób przekazywania przez Ciebie informacji przepełnił mnie grozą. Poza tym – klaudynki.blogspot? Nie mam pojęcia, do czego to się może odnosić. Zawsze dysponuję jakimiś skojarzeniami odnośnie adresów ocenianych blogów jeszcze zanim na nie wejdę, a tu – zero, nic. Klaudynki..? No cóż, zobaczymy.
Aha. Widzę belkę i wszystko się wyjaśnia. ,,Opowiadanie sensacyjne Klaudynki’’. Czyli bez głębszego znaczenia – po prostu pełny tytuł nie zmieścił się w adresie bloga. Dobra, jedziemy dalej. Ciekawe, co to za sensacje czekają mnie w Twoim opowiadaniu.
1/5

Szata graficzna:

,, Opowiadanie Klaudynki ‘’ – woła nagłówek, w tle widzę górski krajobraz z jakąś bliżej niezidentyfikowaną budowlą w centrum. Coś mi tu bardzo nie pasuje. Las i opowiadanie sensacyjne? Byłoby to całkiem zrozumiałe, gdyby był to tajemniczy, mroczny bór, ale za nic w świecie nie potrafię zrozumieć, co zdjęcie rodem z podhalańskiej pocztówki ma do sensacji. Okej, zobaczymy.
Co do szablonu – gryzie w oczy, nie pasuje ani do tytułu, ani do nagłówka i dodatkowo ociera się o tandetność. Jakby tego było mało, często piszesz kolorową czcionką, co tylko potęguje wrażenie ( niechcianej przecież ) pstrokatości. Należałoby ujednolicić szatę graficzną bloga. Coś spokojniejszego, co nie będzie w żaden sposób irytowało czytelnika. Bo – uwierz mi – tak prowadzona strona działa na nerwy, oj działa.
Przeglądam podstrony. Mamy tu : ,, Postacie’’; ,, Linki’’ ; ,, O mnie’’ oraz ,, Księgę Gości’’. We wszystkich zakładkach uderzają mnie wołające o pomstę do nieba błędy. Każdy z nas czasem pokłóci się z ortografią czy fleksją, ale tak rażące błędy nie powinny pojawiać się w najważniejszych miejscach na blogu. ,,Nazywam się Klaudia naziwsko mam na H po tatusiu i nie podam!!!’’  - nie wiem, czy robisz to specjalnie i świadomie, ale jeśli nie, to koniecznie zwróć uwagę na literówki oraz pisanie wyrazów wielką literą. Nie widzę kontaktu do Ciebie, Claudinello. A to bardzo, bardzo niedobrze. Wielki minus, jeszcze kilka i naprawdę uprzedzę się do Twojej strony.
,, Postacie’’ – znalazłam tu informacje o osobach występujących w opowiadaniu. Czytając opisy postaci śmiałam się do łez. I mówię o tym, że w każdym zdaniu można dopatrzeć się przynajmniej jednego błędu. Chodzi o fakt, iż opisy bohaterów są tak absurdalne, że stają się komiczne. I po raz kolejny nie wiem, czy robisz to z premedytacją, czy zupełnie nieświadomie. Muszę tę zagadkę rozwikłać.
Innych podstron nie skomentuję, wszędzie pojawia się to samo – błędy i abstrakcyjne zdania. Zabawne są również ankiety po obu stronach głównego tekstu. Jak długo żyję – czegoś takiego w życiu nie widziałam. Musisz mieć skłonności do sadyzmu, skoro uśmierciłaś kilkudziesięciu swoich bohaterów. Ciekawe, ciekawe. Czyżby Claudinella przybyła na Ziemię z księżyca? Czy naprawdę ma 13 lat, czy tylko robi nas w przysłowiowego balona? Czytam dalej.

5/15

Treść:

a)Fabuła
W zgłoszeniu napisałaś, że mogę ocenić opowiadanie rozpoczynając lekturę od 79. rozdziału. Posłucham się, nie będę niegrzeczna. Jak sama piszesz, głównym tematem bloga jest walka dobra ze złem, oraz przygody Twoje i Toma i Billa ( członków zespołu Tokio Hotel ). Jesteście normalnymi ludźmi, który doświadczają wielu pokręconych przygód. Więcej o fabule nie potrafię powiedzieć, w opowiadaniu panuje taki chaos, że – wierzcie mi na słowo – w żaden sposób nie da się tego bałaganu ogarnąć.
,,Nagle w gazecie okazało siem że jest nagłuwek PUDZIAN NIEŻYWY!!! ZNALEZIONO DOWODY! a pod tym zdjęcie księżyca ze szkieletem w wielkim grubym kosmonałtowym stroju pudziana i napis na ziemi: POMOCY JETEM PUDZIAN NIE MAM POWIETRZA okazało siem, że jakiś naukowiec zobaczył przez lornetke.’’
Tak oto zaczyna się rozdział 79. Zdania są nielogiczne do tego stopnia, że nie da się zrozumieć sensu tekstu. Nie mogę powiedzieć, kto to jest według Ciebie Pudzian i co robi w przestworzach, ale z każdą chwilą upewniam się, że Twój blog to prowokacja. Tak, drodzy Panowie i Panie, prowokacja w czystej postaci. Ilość błędów popełnianych przez autorkę jest za duża nawet jak na dyslektyczkę.
,,bukowski: masz ubezpieczenie?
bil: nie
bukowski: no to mozesz je wlasnie otrzymac, tylko musisz najpierw kupic te wspaniala mikrofalowke! pokazał ją
bukowski: podgrzewanie rodzynek powoduje ich spalenie’’
Claudinello, kimkolwiek jesteś, masz niezwykle bujną wyobraźnię. Szkoda tylko, że z nie da się zrozumieć Twojego języka i tego, co chcesz przekazać. Może to zabieg celowy, ale doprawdy nie wiem, kto zamierza wyciągać z tego tekstu wnioski. Komu chciałoby się w nieskończoność myśleć za autora tekstu? Nie potrafię powiedzieć, o czym opowiadasz, piszesz tak nielogicznie, że po prostu Cię nie rozumiem. Nie wiem, jaka zależność panuje między Pudzianem cierpiącym na brak powietrza i dodatkowo zawieszonym w przestrzeni międzygalaktycznej, a mikrofalówką Bila. Poddaję się.
W następnych rozdziałach pojawia się motyw Nowaka i kopalni, jednorękiego bandyty i.. tysiąca innych postaci, których - wybaczcie - nie będę wymieniać.

b)Opisy i dialogi
Czy jest jakiś sposób, aby ominąć ten punkt? Nie? Szczerze żałuję. Wolałabym oszczędzić Ci tego, co teraz powiem. No, ale skoro już jesteśmy szczere – będę waliła prosto z mostu. W Twoim opowiadaniu nie ma opisów, jeśli już jakieś się pojawią, to składają się z dwóch, góra trzech zdań. Umówmy się – nie można tego traktować poważnie. A więc zakładam, że ten istotny punkt każdego opowiadania po prostu ominęłaś. Mam nadzieję, że wiesz, iż działa to na Twoją niekorzyść. Dialogi, które piszesz ciężko nazwać dialogami. Są to pełne błędów, nierealistyczne i kompletnie absurdalne urywki myśli, zdań. Tego nie da się ocenić pozytywnie, ba, tego po prostu nie da się czytać. Nie wspomnę już o jakichkolwiek środkach stylistycznych dla ,, zaawansowanych’’ twórców, ja proszę jedynie o logiczne zdania. To takie trudne napisać coś, co będzie zrozumiałe?
,,bil dal mu pieniadze, kosztowalo to miliony, a w gratisie dostal jednorąkiego bandyte, to jest cos takiego co stoi w kasynie i mozna to miec w domu tez, to stoi na stole i jak sie pociagnie bandyte za reke i wrzuci pieniadze i jak wyjda mu 3 takie same owoce na przykład maliny, ale tez gruszki albo jabłka albo banany czy nawet czeresnie, to dostaje sie MNUSTWO PIENIEDZY’’

Język polski nie jest prostym językiem, ale jeśli już się nim posługujesz, bądź konsekwentna. Stosuj polskie znaki i popracuj na ortografią.

c)Kreacja bohaterów
Tutaj pozwolę sobie na małą ich prezentację. Opisy zaczerpnięte z podstrony ,, Postacie’’.

,,Klaudynka to ja, Maugosiaczek to moja była psiółka ale jej już niema w opowiadanku.
Tom i bil są z zespołu Tokio Hotel i Bil jest ze mną a Tom był z Maugosiaczkiem.
Kurtka to lekarz taki niezdarny. Inni lekarze to Cingrombom, który jest z Chin i Kapukin który nie.
Nowak jest w opowiadanku od dawna i jest zły i porwał bila i raz Toma i wiele razy był w więzieniu i wogule to czarny charakter.
Rubik to ojciec Nowaka i miał plany żeby zapanować nad światem i też jest zły jak Nowak.
Nikola to moja czyli Klaudynki siostra a dziecko Maugosiaczka to Gosiom po niej i po Tomie.’’
Claudinello, powiedz mi proszę, co ja mam tu ocenić? Nie wiem nic o bohaterach , nie znam ich charakterystycznych cech, nie wiem, jakie są motywy ich działań, czego pragną, czego się boją.. Wiem, że powieść sensacyjna z definicji ,,skąpi’’ zawiłych portretów psychologicznych, ale tutaj naprawdę nic a nic nie da się o bohaterach powiedzieć. Kreacja postaci to nie pierwsza rzecz, w jakiej się nie popisałaś. A przecież można byłoby uczynić opowiadanie o wiele ciekawszym tylko dzięki bohaterom. Zrezygnowałaś z tego. A szkoda.

d)Oryginalność i styl pisania:
Na brak oryginalności nie mogę narzekać. Rzeczywiście wszystko na Twoim blogu jest kompletnie inne, nienormalne i niezrozumiałe. Może to zaleta, pewnie tak. Masz dziewiętnastu obserwatorów, trochę ponad sześć tysięcy wyświetleń – czyli jednak ktoś czyta Twoje – przepraszam za wyrażenie – wypociny. Co do stylu pisania – nie piszesz dobrze, nie i koniec. Nazywajmy rzeczy po imieniu. Prowokujesz, budzisz mieszane uczucia, Twoje błędy działają większości czytelnikom na nerwy, nie masz wyrobionego stylu pisania, w ogóle ciężko powiedzieć, czy identyfikujesz się z  jakimkolwiek  stylem. I nabieram pewności, że prowokujesz z premedytacją. Znalazłam dowód na potwierdzenie słuszności mojego przypuszczenia ( teraz  właściwie założenia ).
,,I wtedy Klod powiedział, że szuka ludzi, którzy dręczyli zwierzęta w Argentynie i wiedział, gdzie ich szukać bo zamierzają do swojego cyrku wziąć diabła tasmańskiego. I powiedział że to my. 
Szef Mafii: Byliście a Argentynie?’’
Diabeł tasmański? Argentyna? Z tego co wiadomo mi i encyklopediom, diabeł tasmański występuje w rejonach Tasmanii.. tylko i wyłącznie. Próbujesz szokować, czy mylić nieuświadomionego czytelnika? Jeśli tak, to przykro mi, nie udało Ci się w moim przypadku.

5/30

Dodatkowe punkty :
Zwyczajnie nie mam za co postawić, chociaż bardzo bym chciała.

Ocena:  11/55 – szara szarfa

Ciężko jest komentować opowiadania, nie mając pewności, czy autor nie igra z oceniającym, a czytelnik nie staje się przedmiotem drwin. Ale, na litość boską, nawet pisząc prowokację powinniśmy uważać na swój język. W przeciwnym razie tekst staje się żałosną parodią i stylu i osobowości samego autora. Nie pozwalajmy sobie na takie sensacje, moi mili. Chyba nie warto.